In het geval van een ¾ plaat, in tegenstelling tot de klassieke brugplaat, wordt de gehele vistas onder een andere plaat gemonteerd.
Deze constructie wordt voornamelijk gebruikt in het Engels, Amerikaans en vooral in Glashütte horloges.

Tuning, regulering en algemene instelling van een horloge heet aanpassing.

Ook genoemd bevelling, deze term beschrijft een proces in de verfijning van horloges en armbanden. Een decoratieve gepolijste rand is opgenomen in een hoek van 45°, die meestal 2 gelaagde oppervlakken van elkaar scheidt.

Polymethylmethacrylaat.
Dit plastic werd gebruikt voor de vervaardiging van horlogeglazen tot de jaren tachtig.

Deze extra functie voor mechanische horloges komt uit de 16e eeuw en werd in 1908 gepatenteerd door Eterna.
Met deze functie kan de alarmtijd precies worden aangepast en wanneer de ingestelde tijd komt, kondigt het horloge zich aan met akoestische geluiden.

Een amagnetisch horloge wordt geacht niet beïnvloed te zijn door negatieve invloeden van magnetische velden, of slechts zeer weinig.
Om dit te doen worden gevoelige componenten geproduceerd uit materialen die moeilijk te magnetiseren zijn.
Bijvoorbeeld, Elinvar of Nivarox-spiralen zijn legeringen gemaakt van componenten zoals messing, nikkel of zelfs berylliumbrons.
Bovendien zijn onderdelen zoals het ontsnappingswiel, palletvork en hendel schijf gemaakt van niet-magnetische metalen.
Een andere optie is om de gehele beweging te sluiten met een extra behuizing gemaakt van een zeer geleidende legering.
Deze extra behuizing voorkomt het ontstaan van magnetische velden in het huis.
Alleen als een horloge onder het effect van een magnetisch veld van 4800 A / m (Amper / meter) zijn snelheid blijft behouden en vervolgens een nauwkeurigheidsafwijking van maximaal 30 seconden per dag, kan dit officieel als amagnetisch aangeduid worden.
Als je horloge plotseling traag loopt, kan het een indicatie zijn dat je horloge gemagnetiseerd is.
Deze afwijking kan doorgaans opnieuw gereguleerd worden door middel van een demagnetiseringsinstrument.

Vóór 1933 werden balansveren gemaakt van zogenaamd roestvrij veerstaal, maar dit metaal verandert zijn elasticiteit bij grote temperatuurschommelingen.
Dit heeft invloed op de snelheid van het horloge.
Deze spiralen werden nu vervangen door auto compenserende balansveren "Nivarox".
Aangezien de legering uit meerdere metalen bestaat, worden de temperatuurschommelingen automatisch gecompenseerd door de verschillende eigenschappen.
Vandaag alle hoogwaardige horloges zijn Nivarox-Spirals en Glucydur-Balances geïnstalleerd.

Het basisprincipe van automatische wikkeling is om de armbewegingen te gebruiken om de hoofdspring aan te trekken.
Dit principe werd voor het eerst in 1770 uitgevonden door Louis Perrelet.
Aangezien er op dat moment alleen zakhorloges werden gebruikt en ze veel te weinig beweging ervaren om de hoofdspring aan te trekken, bleef de prevalentie van deze constructie niet over.
Het was alleen bij de uitvinding van de polshorloge dat deze ontwikkeling in horlogemaking plaatsvond.
In 1922 werd het eerste seriële horloge met automatische winding door Léon Leroy geïntroduceerd.
In 1931 gevolgd door de eerste Rolex met single-acting rotor winding.
De verdere ontwikkeling en perfectie van dit principe duurde tot aan het begin van de kwartscrisis, maar het was pas een decennium later in 1983 dat het werd herleven.

Dit soort kaliber of beweging was erg populair in de jaren 1920 en 1930.
Ook de barbeweging genoemd, de verhoudingen (lange zijde / dwarszijde) zijn tenminste 3:1.

Het balanswiel in combinatie met de haarspring is het hart van elk mechanisch horloge en is verantwoordelijk voor de nauwkeurigheid van het horloge.
Het balanswiel werd gebruikt tot de jaren 1940 om te compenseren voor variaties in temperatuur.
De watchmakers Jean de Hautrfeuilled en Christiaan Huygens ontwikkelden en patronen hun idee in 1675.

Het lager is een gat voor de pennen van de tandwiel.
Deze gaten worden meestal gecombineerd met lagerblokken.

Als de beats van de regulerende organen, zoals bijvoorbeeld het saldo, worden toegevoegd, is het resultaat de beat rate. Een volledige trilling komt uit twee slagen.
Als voorbeeld nemen we een klassiek horloge met een beat rate van 18.000.
Dit betekent dat het horloge 9.000 full en 18.000 halve oscillaties per uur uitvoert.
Dus in dit geval heeft het horloge een frequentie van 2,5 hertz.

Een metaal uit de groep van aardalkalimetalen.
Dit zilverwitte en smeebaar metaal wordt vaak gebruikt in horloge maken door zijn hardheid, sterkte en elasticiteit als onderdeel van de legering voor de productie van bijvoorbeeld het saldo gemaakt van berylliumbrons.

De ring is de glazen rand van een kast.
In moderne horloges worden vaak de roteerbare ringen aan de voorkant van een horloge genoemd.
Deze bezels hebben meestal een speciale functie.

Bicolor is het gebruik van 2 verschillende gekleurde metalen in het ontwerp van een horloge.
De combinatie van roestvrij staal en geel goud wordt vaak gebruikt.
Andere combinaties zoals titanium en roosgoud worden echter steeds meer gebruikt bij het ontwerpen van moderne horloges.
Zowel vaste goud als vergulde elementen kunnen gebruikt worden.

Voorafgaand aan de uitvinding van de automatische compenserende balansveer, werd een zogenaamd bimetaalcompensatiebalans gebruikt.
Het schroefbalwiel werd gemaakt van twee metalen (staal en messing).
Deze twee metalen hebben een andere thermische uitzettingscoëfficiënt.
Als gevolg hiervan treedt het wisselende traagheidsmoment tegen de thermisch geïnduceerde veranderingen in de lengte van de balansveer van roestvrij veerstaal.

De binnenhoes wordt gebruikt voor zakhorloges om het te beschermen tegen stof en andere besmetting. "Cuvettes" werden ook gebruikt voor horloges met scharnierende behuizingen.

Om de stalen onderdelen te temperen blauw, gevoelig en vooral is veel ervaring nodig.
De blauwe onderdelen worden verwarmd in een klein beetje pan totdat het staal ongeveer 300 graden Celcius blauw wordt.
Als deze oververhit worden, worden ze poreus en zwart en kunnen ze niet langer gebruikt worden voor verdere verwerking.

Horloges voor blinde mensen bestaan echt!
In de meeste gevallen kan de glasrand, inclusief het glas zelf, in dergelijke horloges worden verwijderd om de positie van de handen te kunnen scannen.
Daarnaast worden de indexen gemarkeerd en gestippeld.

In 1795 introduceerde Abraham-Louis Breguet zijn verbeterde versie van de conventionele balansveer.
De technologische innovatie was de nieuwe vorm van de eindkromme van de spiraal.
Dankzij dit heeft Breguet erin geslaagd om al zijn horloges nog nauwkeuriger te maken, omdat het de concentrische beweging van het evenwicht positief beïnvloedt.
Later werd deze balansveer ook vernoemd naar de uitvinder.
Vanwege de hoge productiekosten worden deze veren alleen geïnstalleerd in zeer hoge kwaliteit horloges.

Deze term verwijst naar de handen die voornamelijk in klassieke horloges worden gebruikt.
Deze worden gekenmerkt door hun elegante en tijdloze vorm, evenals een klein gat aan het einde van de hand en zijn bijna onveranderd gebleven tot nu toe sinds de 19e eeuw.

Eén onderscheidt zich tussen vier verschillende soorten glazen in de horloge-industrie.
De eerste horloges waren uitgerust met kristallen bril, hoewel dit soort glas relatief krasbestendig is, maar zeer gevoelig voor stoten en scheuren snel.
In het begin van de jaren veertig werd het kristalglas vervangen door de nieuwe plastic bril genaamd plexiglas.
Deze waren weer onbreekbaar, maar ze krabden heel snel. Vandaag wordt vooral minerale glas geïnstalleerd, deze hebben een hardheid van 5 Mohs en zijn veel robuuster dan plexiglas.
Alle hoogwaardige horloges uit het luxe segment worden geleverd met saffierlenzen, die een hardheid hebben van 9 Mohs en dus bijna krasbestendig zijn.

De brug is een metalen gemalen component dat tenminste één pin van een roterend deel van een horloge beweegt.
Dit onderdeel is vastgeschroefd op de plaat waarin het tegenlager zich bevindt.
De brug wordt meestal genoemd naar het draaiende deel dat de brug draagt.
Bijvoorbeeld, de brug die het minuutwiel heeft, wordt dus een kleine wielbrug genoemd.

Een afkorting voor' Centraal-Europese Tijd 'in Duitsland en andere Centraal-Europese landen in 01.04.1893.
Het verschil met de universele tijd is 1 uur.

Officieel Zwitsers Chronometer Test Center (Contrôle Officiel Suisse des Chronomètres)
Deze Federale Autoriteit heeft de taak om alle officiële Chronometer tests uit te voeren (zie Chronometer) en de juiste certificaten uit te geven.
Het hoofdkantoor van dit testcentrum ligt in Chaux-de-Fonds, maar er zijn al in Genève, Biel en Le Locle takken.

Een extra versnelling mechanisme gebruikt in ingewikkelde horloges, bijvoorbeeld voor horloges met een minuut herhaling of een kalender.
Een cadratuur is ofwel op een aparte plaat gemonteerd en verbonden als een enkele module naar de beweging.
Als alternatief kan een cadratuur direct in de beweging worden geplaatst, waarbij de beslissende factor de constructie van het horloge en het gebruikte kaliber is.
De tweede variant is duurder en uitgebreider dan het gebruik van de cadratuur als een enkele module.

Een sterk gebogen voorkant van een horloge.

Een kapjuwelier dat geen gat heeft om het gatjewel te bedekken.
Dit juweel wordt gebruikt om de hoogte van de as te beperken, simpelweg door het boven een geperforeerd juweel te monteren.
Afgedekte juwelen zorgen voor consistente prestaties in een breder assortiment posities.
Bij hoogwaardige en kostbare horlogebewegingen zijn ontsnappingswiellagers en ankers ook voorzien van cap-jewels.

Deze minuut repeater complicatie gebruikt drie hamers en gongs om een melodie te maken.

Dit is een eenvoudige bewegingscomplicatie die door de Deense horlogemaker Bonniksen werd opgebouwd.
Vanwege het speciale ontwerp vereist het een secundaire versnelling om zijn mechanisme te draaien en is typisch gemonteerd op het vierde wiel.
Ter vergelijking moet een tourbillion voortdurend in beweging zijn om het horlogeprijs te waarborgen.
Het eerste horloge met de zogenaamde carrousel kwam in 2001 op de internationale markt.

Een chaton is een cirkelvormig metalen stuk dat gebruikt wordt voor de opslag van lagers.
Deze werden eerst uitsluitend voor esthetische redenen geschroefd of ingedrukt in de bewegingen.
Ze onderzochten het gehele werk visueel en brachten de pakhuizen nog meer tot hun voordeel door hun gewoon gouden kleur.
Later ontdekte u uw functionele voordelen, maar de lagers in Chaton waren veel makkelijker te veranderen bij beschadiging.
Toen de fabricage en fabricage van de lagerblokken nauwkeuriger en formeler werden, werd Chatons steeds onbewust, aangezien het nu mogelijk was om de lagers direct in de bruggen of blanks te drukken.
Vandaag gebruiken alleen maar weinig, vooral in Glashütte-horlogemakers, chatons om de visuele waardering van je bewegingen te versieren.

Met een chiming mechanisme kan de tijd akoestisch worden weergegeven. De klokken worden gecreëerd door een hamer die een resonerende lichaam slaat.

Sinds de uitvinding is de chronograaf een van de populairste en meest voorkomende complicaties van een horloge geweest.
De functie van de chronograaf maakt het mogelijk om een centraal secondenhand te starten en te resetten en om het terug te zetten op nul en dus een vereiste tijdsduur te meten met een of twee drukknoppen zonder de ingestelde tijd te beïnvloeden.
Bovendien worden extra handen vaak gebruikt om de minuten of uren die al zijn geslaagd te meten.
Daarnaast kan de chronograaf zogenaamde cumulatieve-split timing, aangezien de tweede hand zo vaak kan worden gestopt en opnieuw van zijn laatste positie opnieuw worden gestart.
De nauwkeurigheid van een dergelijke meting hangt voornamelijk af van de frequentie van het evenwicht.

Met behulp van een zogenaamd lagging mechanisme
Twee of meer taken kunnen parallel worden gestopt.
De voorwaarde hiervoor is natuurlijk de gelijktijdige aanvang van de taak die gestopt moet worden.
Met een aparte drukknop kan de enkele hand zo vaak gestopt worden als nodig om een ​​vereiste tussentijdse waarde af te lezen.
Door nogmaals op de knop te drukken, zal die hand met de andere hand worden gesynchroniseerd, die niet is gestopt.
Al in 1883 waren er eerste Rattrapante chronografen in pocketwatchformaat. Alleen in 1920 werd de eerste horloge met Rattrapante-functie gepresenteerd.
Door de enorme complexiteit van een dergelijk mechanisme blijft een Rattrapante Chronograph iets speciaals vandaag.

Voor een precisie horloge om de titel "Chronometer" te dragen, moet het getest worden door een officieel controleorgaan zoals COSC.
Deze kwaliteitscontrole duurt 15 dagen per horloge, terwijl de prestaties van het horloge in alle vijf posities worden gecontroleerd: "Crown left", "Crown up", "Crown down", "Dial up" en "Dial down", evenals drie verschillende temperaturen.
Om deze certificering te krijgen, moet het gemiddelde dagtarief tussen -4 en +6 seconden liggen.
De gemiddelde variatie mag niet langer dan 2 seconden bedragen en de grootste variatie in de tarieven mag niet meer dan 5 seconden bedragen.
Pas als al deze normen kunnen worden waargenomen, kan een horloge worden aangewezen als een chronometer en ook worden geadverteerd.

In 1726 ontving de Engelse horlogemaker George Graham de cilinderuitval.
Dit wordt gebruikt in oudere of eenvoudige en goedkope horloges, aangezien de palletvork die functioneert als verbindingselement ontbreekt, wat leidt tot een onnauwkeurige nauwkeurigheid. Alleen de tanden van het escapementwiel maken deel uit van het balanspersoneel, dat hol en cilindrisch is.

Een speciale vorm van emaille, met behulp van zeer dunne (0.007mm -1mm) scheidingsmuren (Cloisons) waardoor verschillende gekleurde gebieden met email worden gescheiden.
De taak van de cloisonneurs is om deze scheidingsmuren te plaatsen met behulp van een gouden draad, zodat een motief op de wijzerplaat wordt gevormd. De resulterende afdelingen zijn gevuld met maximaal 5 lagen emaille (glasstroom) met een gansvulling.
Elke kleurtoepassing wordt onderworpen aan een ontstekingsproces waarbij de onderste en bovenste lagen verbinden en dus de gewenste kleurvorming wordt geproduceerd.
Tenslotte wordt het gehele oppervlak gepolijst tot een glad en gelijk oppervlak gevormd is.

Horlogemaker George Daniels reconstrueerde alle impulsieve elementen van een beweging en slaagde erin om de wrijving in de beweging sterk te verminderen.
Dit leidde ook tot het weglaten van olie, die in de loop der tijd een effect had op de amplitude van het oscillatiesysteem.
De coaxiale escapement bestaat uit drie componenten.
Een balansrol met een pallet en impulspen, een anker met drie palletstenen, het coaxiale escapementwiel.
Wanneer het saldo met de klok mee draait, ontvangt het via het ontsnappingswiel een directe stimulans naar de impulspallet van de hendel.
Als de balans echter tegen de klok in draait, komt het anker in het spel.
In dit geval verzendt de laatstgenoemde de kleine krachtinvloeden aan de middelimpulspallet van de armatuur.
Na elke puls wordt het ontsnappingswiel voor een korte tijd door de buitenste ankerblokken gestopt, waardoor het evenwicht in alle richtingen kan zwaaien.

Een echte munten dienen als een bord voor deze horloges.
De munt wordt verwerkt, zodat een platte beweging kan passen.

Temperatuur heeft een grote invloed op de componenten van een horloge en daarom op zijn functionaliteit en nauwkeurigheid.
De reden hiervoor is de verandering van de elasticiteit van bepaalde componenten, bijvoorbeeld de balansveer.
Wachtmaker John Arnold uit Engeland heeft zich gewend aan het oplossen van dit probleem.
Het resultaat was een biometaal temperatuur gecompenseerde balans, die de temperatuurproblemen bijna helemaal kon oplossen.
De combinatie van twee metalen, bijvoorbeeld messing, buiten en staal, regelde de invloed van temperaturen.
Bij hogere temperaturen breidt de koper meer dan staal uit, zodat de vrije uiteinden in de richting van de haarspring bewegen.
Dit compenseerde op zijn beurt de lengteuitbreiding van de stalen spoel.
Aangezien dit een duur en uitgebreid onderdeel is, worden ze alleen geïnstalleerd in horloges van hoge kwaliteit.

Complicaties zijn extra functies voor horloges.
Onder de bekendste complicaties is de zelfwikkeling, de chronograaf, evenals de vergelijkingen.
Uitgebreide complicaties zijn bijvoorbeeld de eeuwige kalender of de tourbillion.

Het coulisse hefboom systeem regelt de chronograaf.
Afhankelijk van het gebruikte kaliber heeft het coulisse hendel systeem verschillende vormen.
De start-, stop- en neutrale standen worden via dit onderdeel geregeld.
De alternatieven voor dit systeem zijn het kolomwiel systeem en het cam systeem.

Er zijn twee gebruikelijke methoden om de datum in een horloge te tonen.
Analoog met behulp van handen, of digitaal, via een schijf met gedrukte nummers.
Ongeacht of de handen of schijven, beide bewegen precies één keer binnen 31 dagen rond hun eigen as.
Door de koppeling met de handbeweging worden ze elke dag één positie verder geschakeld, precies om middernacht.
Eén onderscheidt zich tussen een semi-momentane of onmiddellijke datumweergave.
Terwijl bij de semi-momentane weergave de datum geleidelijk verandert, verandert een ogenblikkige weergave met een sprong, waarvoor opgebouwde kracht nodig is voordat deze tegelijkertijd wordt vrijgegeven.
Ook vermeldbaar zijn de zogenaamde Panorama datum of de Large date display.
Hier worden twee datumschijven geconcentreerd, één schijf die de tientallen vertegenwoordigt en de andere het cijfer van de datum.
Dit type datum display wordt algemeen beschouwd als beter leesbaar en is tegelijkertijd een handelsmerk van A. Lange & Söhne.

Het digitale tijdscherm toont de tijdweergave in cijfers.
Dit tijdscherm werd gebruikt voor de uitvinding van de kwartsklokken, met schijven gedrukt met cijfers als display (zie datumweergave).
Vandaag worden zogenaamde vloeibare kristallen displays (LCD's) gebruikt in Quartz horloges, die de vorige LED-displays vervangen hebben die te veel energie verbruiken.

Het woord Doublé komt uit het Frans en betekent verdubbeling.
Het beschrijft de verfijning van een horlogekoffer van basismateriaal met edele metalen zoals goud of platina.
Een zeer dunne edele metalen laag (slechts een paar micron) wordt tijdens een rollende werking aan de behuizing aangebracht. Dit laat het horloge van hogere kwaliteit zien zoals het eigenlijk is.
Het grote nadeel van deze zogenaamde Doublé horloges is dat deze zeer dunne laag zeer snel uit de zaak komt.

Deze horloges onderscheiden zich door hun eenvoudige en klassieke vormgeving.
Het belangrijkste kenmerk van een horloge is het "driehandig principe" en een platte behuizing.
Het onopvallende ontwerp zorgt ervoor dat een horloge met bijna elke stijl wordt gecombineerd.

In de 15e eeuw werden de hoofdspringen ontwikkeld en voortdurend verbeterd. Ze zijn spiraalvormige, langwerpige en gewonden stalen strips, die worden gebruikt als energieopslag in mechanische horloges.
Het koppel bereikt zijn piek wanneer de hoofdspring, die in het vat is gehuisvest, volledig wordt aangescherpt.
Horloges met een automatische kronkelbeweging, een continue opbouw van deze spanning vindt plaats, waardoor een stabiele snelheid en constant koppel wordt gewaarborgd.
Na verloop van tijd zijn de zogenaamde Nivaflex mainsprings ontwikkeld. Deze zijn S-vormig en gemaakt van een speciale legering, waardoor ze elastischer en duurzamer zijn en het mogelijk maakt om even krachtoverbrenging te maken.

Horloges waarin twee onafhankelijke bewegingen worden geïnstalleerd, ongeacht of het handmatig draaien, automatisch of kwarts is, om bijvoorbeeld verschillende tijdzones te laten zien.
Opgemerkt moet worden dat tijdsafwijkingen tussen de twee bewegingen onontbeerlijk zijn, aangezien er altijd versnellingsmiddelen zijn die verschillen regelen en de permanente synchronisatie bijna onmogelijk is.

Als men spreekt van een dubbelzijdig horloge, betekent dit dat het horloge een wijzerplaat heeft voor en achter.
De bekendste voorbeelden van dubbelzijdig horloges zijn enerzijds het "Reverso Duo Face" van Jaeger-LeCoultre en de 'Sky Moon Tourbillon' Mon Patek Philippe.

Volgens de DIN 8306-standaard kan een horloge alleen een duikhorloge worden genoemd als het aan talrijke eisen voldoet.
Aan de ene kant moet de behuizing volledig waterdicht zijn, het horloge moet ook leesbaar zijn onder water en de mogelijkheid om vooraf een duiktijd in te stellen.
Een roteerbare ring aan de ene kant is geschikt voor dit doel, meestal de horloge van de horloge. De "goede leesbaarheid" is als volgt gedefinieerd:
De ingestelde duiktijd, de tijd en de functionaliteit van het horloge moeten leesbaar of gewaarborgd zijn op een afstand van 25 cm in volledige duisternis.
Mocht u regelmatig duiken en gebruik maken van een horloge dat hiervoor is bedoeld, wordt het ten zeerste aanbevolen om minstens een keer per jaar een lekproef uit te voeren.

Edele metalen zoals goud, platina of zilver worden vaak gebruikt om horloges te vervaardigen.
Er zijn verschillende soorten goud die onderscheiden worden door de fijne goudgehalte in de legering.
Vandaag zijn de meeste gevallen van luxe horloges gemaakt van 750 (18 karaat) goud, maar er is ook goud met een fijne goudgehalte van 333/1000 (8 karaat), 585/1000 (14 karaat) en vele andere goudlegeringen.
Vikende rotoren zijn vaak gemaakt van 24 karaat goud.
Door andere metalen te toevoegen, bijvoorbeeld koper, wordt de kleur van goud beïnvloed.
Voor platina is de fijne inhoud gewoonlijk 950/1000.
Eenvoudiger en goedkoper horloges worden geproduceerd met zilver, maar deze hebben het grote nadeel dat ze erg zacht zijn en kunnen oxideren.
Om deze optica te verbeteren, worden ze vaak verguld. Zie Doublé behuizing.

Opgeslagen werkcapaciteit. Een bepaald energiepotentieel is nodig om horloges te laten lopen.
Bijvoorbeeld worden mechanische horloges bediend door een hoofdspanning die de energie uitoefent.
In het geval van kwarts horloges wordt dit potentieel opgeslagen in de vorm van elektrische energie in batterijen of accu's.

Dit toestel kan herkend worden door de asymmetrisch gerangschikte tanden. Het ligt in de beweging tussen de tandwiel en de balans. De verbinding wordt door het anker vastgesteld.

De ontsnapping relaisert de energie die in de hoofdspring wordt opgeslagen, en balans de veer in kleine krachtstoten. Het voorkomt ook onbeheerde beweging van de beweging.
De hoofdcomponenten van het ontsnapping zijn het ontsnappingswieluitrusting, balanswiel en het anker zelf.
Voor horloges van hoge kwaliteit heeft de Zwitsers hefboom ontsnappen.
De ontsnapping zelf en het ontsnappingssysteem als geheel hebben een enorme kracht. Zo beweegt een ontsnapping met een frequentie van 28.800 A / h de tandwiel 691.200 keer.

Horlogemakers die horloges maken van afgewerkte componenten, in plaats van in huis te produceren, worden' etablerisseur 'genoemd.

Als de eigen faciliteit van de horlogemaker een eigen zogenaamde ébauche produceert, kan deze fabrikant worden getiteld als een fabriek, dit is de regel van horloge.
Onder de bekendste fabrieken zijn de huizen van Audemars Piguet, Roger Debuis, Rolex, Patek Philippe, A.Lange und Söhne, Girard-Perreguax, Glashütte Original, Zenith, IWC, Jaeger-LeCoultre, Chopard en Piaget.

In de zogenaamde hengelen van de randen worden de randen van de stalen en koperen onderdelen gemalen.
Ideaal gezien moeten deze randoppervlakken 45 graden worden geplaatst.

De term fijnheid beschrijft de verhouding of het aandeel van een edelmetaal (platina, goud, etc.) in een legering.
De fijne inhoud wordt meestal aangegeven in duizendste of in karaat.
Zo komt zuiver goud overeen met 1000/1000 of 24 karaat.
Hieruit volgt dat een karat overeenkomt met de waarde van 1/24, zonder fractiegetallen dus 41.6667.
Zo bijvoorbeeld 18 karat is gelijk aan 750/1000 of 750 goud.

De regelgeving van het horlogepercentage wordt doorgaans uitgevoerd door de zogenaamde regulator te verplaatsen, maar dit vereist dat de horlogemaker de hoogste precisie heeft en vooral een groot aantal vingertoppen gevoeligheid.
Om dit proces makkelijker te maken, werd fijnstelt uitgevonden. Deze zijn nu verkrijgbaar in 2 varianten.
De ene is de Swan Neck regulatie en de andere de Regulator van de Tompion.

Laatste cut voor het afronden van een horloge.

Uitgevonden in 1675 door Christian Huygens, vindt dit soort spiraal zelden toepassing in het segment van luxe horloges vandaag.
De uitgangspunten op het balanspersoneel van de balanshaan zijn op één niveau, maar het nadeel van dit type constructie is de niet precieze concentrische ontwikkeling van de spiraal in expansie en coalescentie. Dit heeft nadelige gevolgen voor de tarief precisie.
Door middel van een speciale vormgeving kan dit nadeel echter worden tegengegaan.

Vibraties per tijdseenheid gemeten in Hertz (Hz).
De snelheidsbesturing van grootvaderklokken vindt bijvoorbeeld via de slinger plaats.
Dit heeft precies een seconde nodig van het keerpunt naar het keerpunt.
Dit resulteert in een frequentie van 0,5 Hz of bijbehorende 1.800 half-oscillaties per uur A / h.
Dit is natuurlijk niet voldoende voor de precisie van de zakhorloges, die gecontroleerd worden door een evenwicht in plaats van een slinger.
In eerste instantie werd een frequentie van 12.600 A / h vastgesteld, die in de loop der tijd tot 18.000 A / h (2.5 Hz) toegenomen.
Deze frequentie werd ook gebruikt om de eerste horloges te vervaardigen. Maar om de precisie te vergroten moesten de frequenties van het evenwicht worden verhoogd.
Als gevolg hiervan werden vandaag de meest brede frequenties van 21.600 A / h (3Hz), 28.800 A / h (4Hz) en zelfs 36.000 A / h (5Hz) ontwikkeld.
Deze hoge frequenties en dus ook extreme rotatiesnelheden waren alleen mogelijk bij de ontwikkeling van moderne smeermiddelen en de verdere ontwikkeling van de hoofdspringen.
Moderne kwarts horloges werken met een frequentie van 32.768 Hz.

Greenwich mean time', wereld of universele tijd, of UTC (Universal Time Coördinated), deze keer duidt de gemiddelde tijd uit op de zero-meridiaan van Greenwich.
Deze universele tijd wordt nu gebruikt als een internationale standaard in navigatie en radioverkeer.

Gemaakt in Zwitserland is een strikt gedefinieerde en gereguleerde titel die alleen door een horloge (dial en / of beweging) gebruikt kan worden als het horloge uit Zwitserland komt.
Daarnaast moet montage, aanpassing en eindinspectie in Zwitserland worden uitgevoerd.
In een Zwitserse beweging wordt verstaan een horloge waarvan de componenten uit de Zwitserse productie zijn en tenminste 50% van zijn waarde vertegenwoordigen (montagekosten worden niet in aanmerking genomen).
Als dus een horloge dat geheel bestaat uit materialen en componenten uit Zwitserland, op een andere plaats is samengesteld en gecontroleerd, is het verboden om dit horloge de titel "Swiss Made" te geven.

Een van de meest populaire en tegelijkertijd een van de meest uitgebreide decoraties van de bruggen. Ze worden alleen gebruikt voor hoogwaardige kalibraties.

Enamel is een ondoorzichtige glanzende stof die wordt toegepast als een beschermende coating.
In de horlogebedrijf wordt email vooral gebruikt voor het versieren van wijzerplaatjes en hoesjes.
De belangrijkste componenten van email zijn kwartszand en fluorspar.
Deze worden gemengd met loodoxide, borax en frisdrank.
Het mengsel wordt vervolgens gesmolten bij een temperatuur van 1200 graden Celsius en onmiddellijk uitgeblust.
Dit resulteert in korrels die later met kleurstoffen gemengd worden.
Terwijl na de eeuwwisseling bijna alle horloges werden gebruikt, is het nu erg zeldzaam, vooral door de kosten.

Glucydur heeft een hardheid van 380 Vickers, bestaande uit een koperlegering met ongeveer 3% berylliumgehalte.
Ter vergelijking: een nikkelbalans heeft een hardheid van 220, en een messingbalans is alleen 180.
Juist om deze reden kunnen deze saldi zeer goed geklonken, evenwichtig en fijn afgestemd zijn.
Door de eenvoudiger verwerking en de daaruit voortvloeiende precieze nauwkeurigheid, vervangen deze balansen de bimetale compenserende balans.
In een beweging kan men ze gemakkelijk herkennen door hun gouden kleur.

Goud is bekend als een edelmetaal. De specifieke dichtheid van dit edelmetaal is 19,5.
In de horlogebedrijf wordt goud voornamelijk gebruikt voor de productie van behuizingen, armbanden en handen. Zeldzaam en in zeer hoge kwaliteit horloges zijn elementen zoals bijvoorbeeld juweelkaders, versnellingen en nog zelden even hele bewegingen gemaakt van goud.

Een andere term voor Doublé huisvesting.

Sinds de Juliaanse kalender in 45 bc een kleine fout vertoonde (het jaar was ongeveer 0.0078 dagen te lang), introduceerde Paus Gregory XIII op 15 oktober 1582, de Gregoriaanse kalender.
Om de fout van de Juliaanse kalender te elimineren, zijn nu binnen 400 jaar drie sprongdagen gedaald. Dit gebeurt in alle jaren van de volle eeuw, die niet door 400 kan worden verdeeld. Met andere woorden, dat betekent dat de jaren 2100, 2200 en 2300 geen 29 februari zullen hebben.

Horloges met ten minste 3 complicaties zoals chronograaf, eeuwige kalender en minuten herhaling.

Afhankelijk van het ontwerp knippert dit grote opvallende mechanisme de helft, half en kwartier autonoom.',
Deze functie kan natuurlijk ook worden uitgeschakeld door middel van een duw of schuif.
Om te voldoen aan deze relatief grote vraag naar energie, is een aparte hoofdspringvat geïnstalleerd.
Steeds vaker wordt de "Grande Sonnerie" gecombineerd met een herhalingstekensmechanisme.

Gravure met behulp van gereedschapsmiddelen.
Met behulp van deze techniek worden zeer artistieke en visueel aantrekkelijke patronen overwegend op dials gegraveerd.

Een andere revolutie in de onophoudelijke ontwikkeling van het evenwicht.
In de vroege jaren 1950 kwamen sommige horlogemakers van de productie Patek Philippe tot de conclusie dat het weglaten van de radiaal ingebouwde massa en regelbouten de radius zou verhogen en daarmee het traagheidsmoment met ongeveer hetzelfde gewicht verhogen.
Dit zou resulteren in een betere prestatie. Het basisprincipe van het "Gyromax-saldo" werd beschermd door de octrooirecht op 31 december 1951.
Nu waren de regelelementen roterend gemonteerd in axiale sleuven, waarin acht gleufschijven werden aangebracht.
Deze ontwikkeling wordt beschouwd als de voorloper van het moderne schroefloze ringbalans.

De haarspring of balansveer is het hart van elk mechanisch horloge, want het verbindt het binnen- en buitenkant met het balanswiel.
Met zijn lengte bepaalt het traagheidsmoment en de oscillatieduur ervan, en zorgt voor een uniforme oscillatie van het evenwicht.
Zo kan in de meeste horloges een zogenaamde stud gevonden worden, waarmee de lengte van de balansveer kan worden aangepast.
De nauwkeurigheid van een horloge is daarom sterk afhankelijk van dit onderdeel, want als het te kort is, gaat het horloge te snel, als het te lang is, gaat het horloge te langzaam.
Het is echter niet alleen de lengte maar ook het materiaal en de vorm van deze component die significant is, omdat het uiteindelijk 200.000.000 keer per jaar moet uitstrekken en contracten.
Een haarspring weegt ongeveer 2000 duizend gram en heeft nog steeds een 600 gram weerstand.

Een huisvestingstype met een springhoes en een cirkelvormige opening in het midden.
Dit soort huisvestingstype werd voornamelijk gebruikt in zakhorloges om de prehistorische tijden te vergemakkelijken.
Tot de uitvinding van breekbestendig glas werd de halfjager ook gebruikt in sommige horloges.

Hallmarks zijn controlepunten die de resultaten tonen van het testen van het materiaal, alsmede waar en wanneer het werd gemarkeerd.
Referentie- en serienummers kunnen ook vaak gevonden worden in de vorm van kenmerken.

Timepiece, waarin de hoofdspring met de hand moet worden gewonden

In vergelijking met bruggen worden de pijpen alleen aan de rand van de plaat geschroefd.
Er zijn balanshanen en ontsnappingswielkranen.

Als de productie van een product niet langer dan 60 seconden duurt, kan de productiecapaciteit van een seriële productie worden bepaald met behulp van een hectometer schaal.
Hiervoor wordt de chronograaf aan het begin van de productie gestart en stopte het aan het einde van het proces.
Een hand op de wijzerplaat geeft dan aan hoeveel stuks van het product per uur worden geproduceerd.

Een uitgebreide complicatie van een mechanisch horloge dat de tijd via akoestische signalen verteld.
Er zijn verschillende soorten herhaling: uur, kwart, een-achtste, 5 minuten en minuten.
Als de druktoets voor dit doel wordt ingedrukt, wordt het mechanisme energie ontvangen en het resultaat is een akoestische weergave van de tijd.
Het is belangrijk ervoor te zorgen dat de drukknop volledig ingedrukt is, anders wordt er niet genoeg kracht geproduceerd en kan de tijd onvolledig herhaald worden.
Bij kostbare en zeer nauwkeurige ontwerpen zorgt de zogenaamde "all-or-nothing" -schakelaar ervoor dat de herhaling goed of niet helemaal plaatsvindt.

De klassieke uurhand wordt vervangen door een schijf die rond de as draait.
Deze disc is gedrukt met de cijfers 1-12 en is zichtbaar voor de waarnemer door een uitsnede in de wijzerplaat.
Zodra de minutenhand de "12" doorstuurt, springt de schijf een uur lang en verschijnt het volgende cijfer gedurende de volgende 60 minuten.

Als een beweging om de nauwkeurigheid te verhogen heeft een frequentie van 28.800 of 36.000 halve oscillaties per uur, wordt dit aangeduid als een high beat beweging.

Wanneer verschillende onderdelen uit verschillende horloges worden gecombineerd, spreekt men van' huwelijk '.
Als men twee gelijke horloges heeft, en sommige individuele componenten worden uitgewisseld, bijvoorbeeld om een van de horloges te repareren, komt het huwelijk voor.
Een kwalitatieve fusie van verschillende componenten is moeilijk te ontdekken, maar de waarde van het horloge is sterk verminderd.

Een soort schokbescherming voor mechanische horloges.
Als gevolg van het feit dat deze schokabsorberende inrichting in bijna elke beweging geïnstalleerd kon worden, had deze uitvinding een zeer snelle en vooral grote distributie in de horlogebedryf.

Reguleringssysteem waar in plaats van de gebruikelijke regulatorhand de balansveer wordt vastgeklemd tussen twee bewegende rollen.
Een van deze twee rollen kan worden aangepast, wat uiteindelijk ook leidt tot regelgeving.
Het principe waarbij de timing rate gereguleerd wordt door het verlengen of verkorten van de haarspring. Alleen de manier waarop dit proces gebeurt is anders.

Weergave van de functies van een klok.

De aandrijving van de indirecte centrale tweede vindt plaats buiten de flux van het wielmechanisme.

Alternatieve naam voor de Zwitserse hefboom ontsnapping.

Volgens de internationale overeenkomst wordt de datumregel verstaan een grenslijn die ongeveer overeenkomt met de lengte van 180 graden.
Deze datumlimiet loopt over de Stille Oceaan in de nabijheid van Nieuw-Zeeland en de Fiji-eilanden.
Als u deze grens overschrijdt in een westelijke richting, moet u een dag en een datum overslaan.
Als u echter dezelfde grens naar het oosten overschrijdt, moet u één dag en een datum tweemaal tellen.
Alleen op deze manier is het mogelijk om te compenseren voor het optreden van de datumverschillen.

Complicaties waarin alle verschillende maandelijkse lengtes tijdens een sprongjaarscyclus correct worden weergegeven en zonder extra aanpassing.
De schakelaar van 29 februari moet elke 4 jaar handmatig worden uitgevoerd, omdat het geen wiel heeft, dat binnen 4 jaar om zijn eigen as draait, zoals in de eeuwige kalender.

Alle stenen die in een beweging worden gebruikt zijn internationaal bekend als' Jewels'.

Zoals bekend is de Juliaanse kalender drie zogenaamde normale jaren, elk met 365 dagen en een vierde sprongjaar, dat 366 dagen heeft. Dit soort kalender is toegevoegd door Julius Caesar.
Een vergelijking met dit astronomische jaar is echter een onjuistheid tegen het astronomische jaar van 0.0078 dagen.
Deze fout, hoewel klein, werd geïllustreerd door de kalenderhervorming van Paus Gregory XIII. in 1582 door de introductie van de Gregoriaanse kalender.

Een synthetische steen, meestal een robijn met een gat en een cilindrische vorm.
Deze stenen worden gebruikt om slijtage te voorkomen en wrijving te verminderen.
Ze worden gebruikt op de plaat, bruggen, alsmede pisties.
Filigree horloges hebben ook dergelijke stenen, maar ze hebben een ronde vorm, die wordt aangeduid als het olijfgat.
De afgeronde vorm vermindert het contactoppervlak van de pennen, waarvan de beweging in de stenen plaatsvindt.
Bovendien hebben de kegels meer bewegingsvrijheid met een ronde steen.

Hoe ingewikkelder een horloge, hoe meer stenen of juwelen worden gebruikt.
In een horloge van hoge kwaliteit met handmatig wikkelen worden minstens 15 juwelen gebruikt, die als volgt verdeeld zijn:
Het evenwicht heeft twee holes lagers en twee eindstones (juwelen gaten en pet juwelen) voor het balancent personeel, een juweel als impulspen en twee juwelen voor de hendel pallets die het ontsnappingswiel vergrendelen, waardoor 7 juwelen in totaal zijn.
Ze hebben ook juwelen voor de lagers van de hendel draaien en de draaien van de treinwielen. Er zijn twee juwelen voor de hendel draaien, en twee elk voor het derde, vierde en ontsnappingswiel draaien.
Als er 18 stenen worden gebruikt, spreekt men van een optimale uitrusting.
Als het horloge een automatisch wikkelsysteem en andere complicaties heeft, is het nodig om meer stenen te gebruiken.

Om onnodige wrijving in de lagers van een mechanisch horloge te voorkomen, worden stenen of juwelen gebruikt op de ankerpallets en de ellips.
In hoogwaardige horloges worden edele juwelen zoals rubijnen of saffieren gebruikt, maar ook synthetische worden vaak gebruikt.
Deze stenen zijn als volgt onderverdeeld:
Hooimijlen
Pallets
Impulspen
Dekstenen
De kwaliteit van de juwelen die in een horloge wordt gebruikt, is niet noodzakelijk gebonden aan de kwaliteit van het werk.
Vaak worden veel dergelijke juwelen gebruikt om de kwaliteit naar verluidt te verhogen, maar dit is meestal gebrekkig omdat de juwelen op de verkeerde plaatsen gebruikt worden, waar ze geen functie hebben.

Het kaliber beschrijft de afmetingen en de vorm van de beweging en zijn delen.
Door de jaren heen is de verscheidenheid van verschillende kalibraties sterk verminderd, aangezien de goede kalibraties voortdurend zijn ontwikkeld.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen ronde kalibers voor open horloges (lepines), de ronde calibers voor horloges met een springkoffer (Savonnettes), evenals de vormkalibers die worden gebruikt in zakvormige, ovale of rechthoekige horloges.
In het geval van de Lepines ligt het tweede wiel in lijn met de kroon; in Savonnettes, waar het kleine tweede wordt gebruikt, ligt het tweede wiel in positie "6" en dus in een rechte hoek naar de kroon.

Meting voor de indicatie van bijvoorbeeld goudinhoud in een horloge.
100% zuiver goud heeft 24 karaat.
Als het dus een horloge is van 18 karaat goud, bedraagt het werkelijke goudgehalte 7500/1000, de rest bestaat uit verder legerende metalen zoals koper, messing of zilver en is gemarkeerd op de horloges.

Met dit soort horloge wordt wikkeling gedaan via de kroon, zonder aparte toetsen.

Een decentraal geplaatste tweede hand als een standalone index op de wijzerplaat.
In het Savonette-ontwerp ligt de kleine seconde in de goede hoek van de kroon en staat hij in positie "6".
Met het Lepine-ontwerp worden de kleine seconden en de kroon op een lijn geplaatst en zo geplaatst op de positie "9".

Tijdens de fijnafstelling worden alle storende factoren die de nauwkeurigheid van het horloge beïnvloeden, verwijderd en gecorrigeerd.
Hoe hoger de prijs van een horloge en hoe exclusief de fabrikant, hoe hoger de mate van fijne afstemming.

Dit onderdeel heet ook' kroonwiel 'of' Zwitsers kasteel '.
Deze benamingen zijn gebaseerd op het ontwerp van het wiel.
Het is een roterend gemonteerde ratelwiel en heeft een ingewikkelde constructie, die 5-9 kolommen heeft.
Het draait een increment met elke klik van de chronograaf inluiter, waarna een mechanische vinger tussen de tanden van het kolomwiel valt om de functies te activeren.
Het kolomwiel wordt beschouwd als een criterium van kwaliteit en waarde vanwege de hoge productiekosten en wordt in de loop der jaren altijd verbeterd.

Een transparant en kleurloos wit glas, dat voor de horloges tot de jaren veertig gebruikt werd.
Het ernstige nadeel met dit glas is de extreem hoge gevoeligheid voor splinter of zelfs breken met kleine impact.

De kronkelende kroon heeft een schakelapparaat en wordt gebruikt om het horloge te winden.
Vroeger, met dure horloges werden kleine sleutels gebruikt om het horloge te winden.
Jean Adrien Philippe was de uitvinder en de octrooihouder van dit onderdeel.
De uitvinding bestond uit een draaibaar transmissiewiel, dat via een tandwiel verbonden was met het glijmechanisme.

De kroon van een horloge dient als winder, de aanpassing van de tijd of de correctie van de datumweergave.
Er zijn echter ook schroefkransen, die de penetratie van water in de behuizing voorkomen.
Sommige sportwatches hebben de zogenaamde "flankbescherming" die de kroon beschermt tegen stoten.

Dit is een laatste inspectie van een afgewerkt horloge dat onder meer de uitrusting controleert voordat het de fabriek verlaat.

Bij horloges met een kwartsbeweging wordt oscillerend kwarts gebruikt als regelinrichting.
De kwartsbeweging is elektronisch aangedreven. De gebruikelijke frequentie van een kwartsklok is 32.768 Hz.
Met zo'n hoge frequentie hebben Quartz horloges een hogere nauwkeurigheid in vergelijking met mechanische modellen.

LCD is de afkorting voor' Liquid Crystal Display '.
LCD heeft het eigendom van het reflecteren van licht door een elektrisch veld en wordt vaak gebruikt in digitale kwarts horloges.
Vanwege de voordelige voordelen heeft het LCD-systeem de LED's vervangen.
De reden voor de economische voordelen van energie is gebaseerd op het feit dat LCD's hun eigen licht niet produceren, maar alleen het incidentlicht verspreiden. Het resultaat is een duurzaam display met een laag energieverbruik.

LED staat voor' Light Emitting Diodes '
In de jaren 70 van de 19e eeuw werden de LED's gebruikt in Quartz horloges om de tijd aan te geven.
Omdat deze functie een hoog energieverbruik had, werd de indicator geactiveerd via een speciale drukknop.
Na verloop van tijd zijn de LED's vervangen door LCD's.

Dit is een polijstproces waarmee oppervlakken of randen gepolijst of gemalen zijn, wat resulteert in een optische herwaardering.

Deze dunne balk wordt gebruikt om de armband aan de horloge te bevestigen.
Aan beide zijden is een veerbalk met beweegbare speldvormige uiteinden.
Deze bewegende onderdelen zijn voorjaarsladen. Om een armband te passen, moeten de uiteinden worden ingedrukt en geleid tussen de gaten. Daar snijdt de lentebalk in de gaten.

In 1710 ontwikkeld door George Graham en verder ontwikkeld door zijn student Thomas Mudge, is deze uitvinding nog steeds een zeer belangrijk onderdeel van elk mechanisch horloge.
Er zijn een paar variaties van de hefboom ontsnapping, maar de Zwitserse is het meest gebruikt in het luxe segment.
Anderen, zoals pin-arm escapement, worden alleen geïnstalleerd in zeer goedkope horloges.

Een draaiknop die zelfs in het donker kan worden gelezen, waarin de indexen, nummers en handen bedekt zijn met een lichtgevend materiaal.
In 1905 publiceerde de Büchler & Co. quininefabriek lichtmeters met behulp van het radium, ontdekt door Marie en Pierre Curie in 1898.
Radium heeft een hoge stralingsintensiteit en wordt daarom niet meer gebruikt vandaag.
Het gebruik van tritium, die ook een hoge stralingsintensiteit heeft, is ook gebruikt.
Men kan het gebruik van tritium zien op een notitie op de wijzerplaat: "Swiss Made-T"

In moderne horloges worden andere niet-gevaarlijke verlichtingen gebruikt, maar voor horloge-enthousiaste blijft tritium erg populair en een ware zeldzaamheid.

Een lunatie duurt 29,5 dagen.
Gedurende deze periode gaat de maan door de volgende fasen:
Nieuwe Maan, Eerste Kwartier, Volle Maan, Laatste Kwart, Nieuwe Maan.

Dit kaliber wordt gekenmerkt door het ontwerp.
De wielen staan met het evenwicht in een vliegtuig, onder de bruggen en zuigers, en de aanpassende kroon voor de handen staat in een lijn met de tweede hand.

De lunatie van een maanfase bedraagt ongeveer 29,5 dagen.
De maan gaat door de fasen nieuwe maan, eerste kwartaal maan, volle maan, derde kwartaal maan, nieuwe maan.
Er zijn veel horloges die een maanfase hebben, die gewoonlijk wordt aangegeven door een aparte index op de wijzerplaat.

Het hoofdsprongvat is de cilindrische behuizing van de hoofdspring.
De rand van de behuizing is getand. Vrij, gemonteerd op een schacht, maakt deel uit van de eerste aandrijving van de versnellingsbak en is verantwoordelijk voor de overdracht van de energie die in het voorjaar in de lente is opgeslagen.

Het Maltese Kruis is het handelsmerk van Vacheon Constantin.
Het Maltese kruis heeft echter een zeer speciale functie: het kruis dient voor het evenwicht van de aandrijving in het hoofdkussenvat van een horloge en compenseert voor verschillen in koppel.
Een zeer filigree functie, die wordt gebruikt met bijzonder fijne horloges.

De aandrijving voor dergelijke horloges gebeurt door middel van een hoofdspring of een speciaal gewicht.
Versnellingsregeling kan worden verzekerd door middel van het evenwicht met een spiraalveer of een slinger.

Een megahertz is een miljoen vibraties per seconde.

Een legering van zink en koper.
Messing wordt vaak gebruikt in de productie van horloges, b.v. voor de productie van platen.
Afhankelijk van het beoogde gebruik kunnen verschillende mengverhoudingen worden bepaald.

De microrotor is uitgevonden om platte en elegante zelfwikkelende horloges nog nauwkeuriger te maken. De micro motor bevindt zich in de beweging, niet bovenop een standaardrotor.
De eerste microrotor werd gepatenteerd door Büren Watch Co in 1954.
Dit type rotor kan bijvoorbeeld worden gevonden in de klassieke Laliber 240 van Patek Philippe.
De hier gebruikte micro rotor is gemaakt van 22 karaat goud en heeft een hoogte van 2,4 mm.

Micron is de meeteenheid waarin de dikte van de vergulding wordt aangegeven in' Dubbele 'horloges.
Voorheen was de normale waarde 20μ, maar vandaag is 5μ gewoon.

Middag is gedefinieerd als het punt waarop een verticaal opgerichte staaf de kortste schaduw gooit.

Met deze functie kunnen de uren, kwarturen en minuten acoustisch met chimes worden gereproduceerd.
In de meeste gevallen worden twee kleine hamers gebruikt die bij het activeren een geluidsbron of een gong treffen.
Uren worden afgespeeld met een lage toon en minuten met een hogere toon.
Wanneer de kwarturen worden afgespeeld, worden afwisselende diepe en hoge noten geproduceerd in de vorm van dubbele snaren.
De herhaling van het moment is een echte meesterwerk in de kunst van horlogemakers en het mechanische proces achter het is extreem gecompliceerd en uitgebreid in zijn aanpak en houding.

De minuutteller is een index waar u de verstreken minuten van een horloge met een chronograaf kunt lezen.
De minuutteller is geactiveerd en gestopt met de druk van de chronograaf.
De meest gebruikte minuten tellers tellen 30 en 45 minuten, maar er zijn ook 15 en 60 minuten tellers.
Nadat de meting is afgerond en de positie van de chronograaf is teruggezet met behulp van de meegeleverde drukknop, springt de minuutteller terug naar de beginpositie, of draait tegen de klok naar de beginpositie.

Een module is een onderdeel van een horloge dat vaak in moderne chronograaf horloges met zelfwikkelende mechanismen kan worden gevonden.
Deze modules zijn geïnstalleerd op de voorzijde van een beweging. In dit geval vindt de krachtoverdracht plaats via wrijving.
Maar zelfs met horloges met een eeuwige kalender worden dergelijke modules gebruikt.
De hele kalender is op een aparte plaat gemonteerd en verbonden met de beweging via de wijzerplaat.

Deze displays geven het aantal dagen dat is verstreken sinds de laatste nieuwe maan.
De periode tussen twee nieuwe manen is 29 dagen, 12 uur, 44 minuten en 3 seconden in een synodische maand.
Op dit display zijn twee tegenoverstaande volle manen en zij heeft 59 tanden.
Binnen twee lunaties draait deze plaat een keer om zijn eigen as en de status kan in de wijzerplaat worden gelezen.
Een dergelijke weergave is echter zeer onjuist en afwijkt van de standaard ongeveer 8 uur per jaar.

Franse term voor beweging.

Een uiterst transparant horloge, maar de beweging is niet zichtbaar.

Een nauwkeurige klok dient elke 4 tot 5 jaar door een professionele horlogemaker te worden gedragen, aangezien een horloge 24 uur per dag loopt en gedurende deze tijd er slijtage of onzuiverheden optreden.
Net als andere mechanische apparaten is een regelmatige olieverandering en het vervangen van versleten onderdelen nodig om de perfecte functionaliteit te waarborgen.
Als het regelmatige onderhoud niet is gedaan, kan langdurige schade niet uitgesloten worden.

De eerste klokken waren uitgerust met slechts een uur hand.
Het beroemdste voorbeeld van dit zeldzame type horloge is de legendarische "Souscription" van Breguet.
Vanwege de ontbrekende minutenhand kan de tijd slechts ongeveer uitlezen.
Vandaag zijn een handhorloge zeer zeldzaam, maar erg populair bij verzamelaars.

De voortdurende rotatie van het oscillerende systeem om zijn eigen as, het evenwicht en de balansveer worden niet beïnvloed door de zwaartekracht.
Dit gebeurt door middel van frezen, boren of aanpassen van schroeven.
Het perfecte evenwicht en de daarmee samenhangende nauwkeurigheid is echter niet lang. Dit kan verklaard worden door de fysieke invloeden van het horloge.
Het zwaartepunt migreert geleidelijk terug uit het midden van het evenwicht.

Dit is een beweegbare schijf die in automatische horloges is verbonden met het vat en in beide richtingen vrij draait om de hoofdspring te winden.

Het is een van de meest ingewikkelde onderdelen van een mechanisch horloge.
De vorm doet denken aan een schipanker - vandaar de alternatieve naam "anchor escapement".
De palletvork bestaat uit het ankerlichaam, de ankeras en de ankerpallet.
De primaire functie van deze component is om de resulterende kracht van het ontsnappingswiel naar het evenwicht over te dragen en zo de trillingen te handhaven.
Secundair voorkomt de palletvork de ongecontroleerde afwikkeling van het ontsnapwiel.

Abraham-Louis Breguet beschreef dus zijn eigen impactbescherming.
In dit geval werden lagerblokken in een veerachtig stalen frame geplaatst om de pennen van de balansas te beschermen.

In vergelijking met de repeater is de passerende staking volledig autonoom.
Afhankelijk van de structuur worden de uren, evenals kwartiertijden akoestisch gechimiseerd. Een extra pusher kan echter ook gebruikt worden om uren, kwartalen en minuten te chatten.

Dit soort zelfwikkelende horloge maakt gebruik van een slinger, die omhoog en omlaag zwaait als het horloge beweegt.
In dit proces wordt de kinetische energie overgebracht naar de hoofdspring en opgeslagen.
Het type wikkeling werd gebruikt tot de jaren 1950.

Een horloge dat zelfbewegend is.

Een permanente kalender die geen handmatige aanpassing nodig heeft tot 2100, als sprongjaren en maanden met 30 of 31 dagen, worden in rekening gebracht en worden automatisch geregeld zolang de klok kinetische kracht in de beweging heeft .

In vergelijking met andere ontsnapingen hebben pin-escapements verticaal uitstekende stalen pennen die uit het verankeringsvlak uitsteken en de tanden van het ontsnappingswiel betrekken.

De plaat staat ook bekend als het 'werkvlak'.
Het draagt de bruggen, zuiger en andere onderdelen van een horloge, met de aanwijzer op de wijzerplaat.
Op de achterkant vindt u de complete versnellingsbak, het belangrijke hoofdsprongvat, evenals het oscillatie- en ontspanningssysteem.
Het bord heeft tal van gaten voor de schroeven, het lokaliseren van pennen en nog veel meer.

Een dunne laag goud op de horloge.

Dit hoogwaardige edelmetaal wordt vaak gebruikt in de productie van horloges.
Het edelmetaal is erg duur, wat te wijten is aan de zeldzaamheid, evenals het uitgebreide extractieproces.
Om een gram platina te produceren heeft men 300 kg erts nodig.
In vergelijking vereist 1 gram goud slechts 100 kg erts.
Het verwerkingsproces is ook extreem complex, omdat het metaal slechts een smeltpunt bereikt op 1.773 graden Celsius.
Een platina hoesje is ongeveer 35% zwaarder dan hetzelfde geval van goud.

Horloges, in vergelijking met zakhorloges, worden gedragen in verschillende posities.
Men onderscheidt zich tussen de volgende posities:
"Crown down"
"Crown Right"
"Dial top"
"Dial down"
In het geval van precieze timepieces wordt in deze posities de verificatie van de nauwkeurigheid uitgevoerd.

Energiepotentieel dat verder gaat dan het gebruikelijke wikkelingsinterval van een horloge van 24 uur.

Van de Marine Chronometer productie, dient deze als indicatie van de resterende kracht reserve.
Het verlies van de exacte resterende tijd die op de chronometer op de volle zee wordt weergegeven, kan vaak dodelijk zijn.
Met behulp van deze indicatie wordt de drager van het horloge altijd op de hoogte van de spanningspositie van de hoofdspring geïnformeerd, en aangeeft op welke tijd het horloge moet worden gewikkeld.
Dit minimaliseert het risico dat het horloge zal stoppen.
Men zou kunnen denken dat bij deze automatische wikkeling deze functie niet meer profiteert, maar in dit geval geeft het stroomreserve niet alleen de spanningspositie van de hoofdspring aan, maar geeft ook informatie over de juiste functie van de zelfwinder.

Met dit apparaat, dat is vastgezet op de balanshouder, is de instelling van de regelaar mogelijk.
Een voorbeeld hiervan is een zwanenhalsapparaat met een instelschroef.

Mechanische horloges zijn een van de meest nauwkeurige machines ter wereld.
Moderne horloges met een Chronometer certificaat hebben een nauwkeurigheid afwijking van minder dan 0,005 procent.

Een precisie-horloge is een horloge met een palletvurk of een Chronometer escapement.
Het precisiehorloge heeft complexe onderdelen zoals het temperatuur gecompenseerde oscillatiesysteem en minstens 15 functionele juwelen.

Afleiden uit de Griekse taal die' primitieve vorm ',' eerste 'of' origineel 'betekent.
Met betrekking tot de horloge wereld is het prototype van een horloge een monster dat in uitgebreid handwerk wordt geproduceerd voordat het horloge in serieproductie gaat.

Een pulsometer is een functie om pulssnelheidsmeting te vergemakkelijken, die gewoonlijk voor medische doeleinden wordt gebruikt.
Afhankelijk van het ontwerp kan de chronograaf worden gestart en na 20 of 30 pulsslagen en zodra de chronograaf is gestopt, wijst de bijbehorende aanwijzer op de berekende puls per minuut.

Met dit gevaldeel kunnen de functies van de klok worden gestart of gecontroleerd.
Bijvoorbeeld voor het starten of resetten van de chronograaf.

Het referentienummer is een fabrikant-gebaseerde combinatie van cijfers en letters voor de identificatie van modellen.
Het horloge type, case materiaal, beweging, wijzerplaat, handen, armband en uitrusting met edelstenen worden vaak aangegeven in dit referentienummer.
Elke fabrikant gebruikt zijn eigen combinaties met verschillende lengtes van het referentienummer.

Een regulator horloge heeft alle tijdregistraties gescheiden, waardoor de seconden zonder ongemak kunnen worden gelezen.
De eerste horloges met een dergelijke wijzerplaat verschenen in de jaren dertig van de negentiende eeuw.

Bij professionele regulering is de beweging onderhevig aan verschillende omstandigheden, zoals locatie en temperaturen.
Volgens de officiële voorschriften is het nodig dat het horloge gedurende meerdere dagen in minstens 5 standen wordt gecontroleerd, bij twee verschillende temperaturen (23,8 en 38°C).

Een soort markering welke watchmakers gebruiken om de activiteiten na een reparatie of inspectie te verifiëren. Deze merken worden meestal genoteerd op de case back.

Een Retrograde Dial scherm kan gebruikt worden in verband met de weergave van de tijd, de datum of de dagen van de week. Het bijzondere kenmerk van deze wijzerplaat is dat zodra de wijzer de laatste positie op een lineaire manier langs een boog bereikt, springt het terug naar de oorspronkelijke positie.

Deze galvanische verfijning wordt toegevoegd voor optische verandering waardoor het oppervlak een stralende glans geeft. Rhodium plating beschermt ook het oppervlak, waardoor corrosie voorkomt.
Rhodium is een metaal verkregen uit de platinummetaalgroep en verhoogt de hardheid van het oppervlak.

Een legering van staal, nikkel en chroom, plus molybdeen of wolfraam.
De voordelen hiervan zijn de roestbestendigheid en de veerkracht, bovendien is roestvrij staal niet magnetisch.
Ook in de klasse van luxe horloges vindt dit materiaal voor de productie van behuizingen steeds meer enthousiasten.

De roterende kooi is gemaakt van staal, maar nu ook gemaakt van titanium en aluminium.
Het wordt gebruikt om de balans en het ontsnappen van horloges met Tourbillon te absorberen en te beschermen.
Als regel gaat het gehele rek één keer per minuut om zijn eigen as.
De vervaardiging van een dergelijke kooi is een van de meest uitgebreide en moeizame werkzaamheden van een horlogemaker.

De rotor is een flexibel gemonteerd onderdeel dat gebruikt wordt in automatische horloges. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een centrale rotor en een micro motor.
Afhankelijk van het ontwerp van het zelfwikkelmechanisme wordt de hoofdspring in één van de twee richtingen gewikkeld, met de klok mee en tegen de klok in de rotor.

Fatio de Duillier samen met horlogemakers Peter en Jacob Debaufre kwamen op het idee om robijnen te leggen als juwellagers die het leven van horloges verlengen en de precisie vergroten.
In 1902 werden de eerste synthetisch geproduceerde robijnen gebruikt en werd het voordeel van hardheid en makkelijke en goedkopere verwerking voorgesteld.
Het enige verschil met een ware robijn ligt in zijn productie, maar de samenstelling is hetzelfde.

Een zeer krasbestendig materiaal dat wordt gebruikt in horlogeglazen.
Het heeft de hardheid van 9 Mohs.

Fijne, zijdezachte en matte afwerking op metalen oppervlakken.

Een soort horlogekoffer waarin er niet alleen een achterhoes zit, maar ook een scharnierend metalen deksel over het kristal, dat het beschermt.

Hier staan de kroon en de kronkelende stang 90 graden op elkaar, waardoor de positie van de sub seconden om 6:00 wordt bereikt.

De zwenken van de balanswiel zijn bijzonder delicaat en hebben de neiging om zelfs te breken tegen lichte impact.
Om deze scharnieren te beschermen is schokbescherming ontwikkeld.
De juweliers van de balanspersoneel worden op hun plaats gehouden door lichtveren, waardoor de juwelen en draaibewegingen licht kunnen bewegen en een sterker deel van het balanspersoneel trekt een vast deel van de woning aan, waardoor het horloge de schok kan veroorzaken.
De eis voor schokbescherming is dat als een horloge na een val van 1 meter op een eikenvloer valt, zonder dat het evenwicht ernstig schaadt en geen ernstige nauwkeurigheidsafwijking laat zien.
Onder de bekendste fabrikanten van dergelijke schokdempers zijn "Incabloc" en "Kif", die voortdurend verder ontwikkelen van schokdempers, omdat deze onontbeerlijk zijn voor de moderne horloge.

Na de Juliaanse kalender heeft elk vierde jaar een extra dag, 29 februari en dus 366 dagen.

Op 6 december 1886 is een wet over de vrijwillige kwaliteitscontrole van zakhorloges aangenomen.
Deze wet vormt de rechtsgrondslag voor de "Seal van Genève".
Het verduidelijkt de kwaliteitseisen voor de productie van de horloges van Genève.
In 1957 werd deze bepaling gedetailleerd en enorm aangescherpt.
Vanaf dat jaar moesten alle kandidaten elf kwaliteitsvereisten indienen.
Alleen horloges die aan alle elf eisen voldoen, kregen de zegel. Nauwkeurigheid was ook een van de testpunten.
Het is anders vandaag, aangezien de laatste versie van 22 december 1994 beperkt is tot de kwaliteit van de afzonderlijke onderdelen, de verwerking en de technische uitvoering, wordt de nauwkeurigheid niet meer gecontroleerd of genormaliseerd.
Het belangrijkste criterium en de belangrijkste vereiste is de productie en presentatie van het ingezonden horloge in het Kanton van Genève.

De dode tweede is te vinden in gewone mechanische kalibraties.
Een mechanisme telt vijf halve oscillaties met een frequentie van 18.000 (halfvibraties per uur) en geeft de tweede hand vrij, die nu 1 seconde springt.

Een alternatieve aanduiding voor automatische wikkeling mechanismen.

Bij een skelethorloge worden bijna alle componenten geminimaliseerd, zodat bij bruggen, platen en wieltreinen alleen de onderdelen die nodig zijn voor de functionaliteit behouden en het horloge vrijwel transparant wordt.
Een skelet horloge vereist delicate en tijd intensieve handwerk en is daarom een meesterwerk van horloge.
Deze kunst komt vooral voor in de botsing van de facetten. Drie soorten zijn cruciaal:
Een teruggetrokken hoek waarin twee tegengestelde facetten een binnenwaartse hoek vormen. Er wordt een rechte lijn gevormd die niet met een machine kan worden bereikt.
Een uitsteekshoek, waarbij de interfaces van een uitwaarts hellende hoek zijn.
Afgeronde hoek, waarin, in vergelijking met de eerste varianten, de scherpe randen ontbreken en afgerond zijn.
Een machine kan dit resultaat ook bereiken, waardoor dit type niet zo van hoge kwaliteit is. Het eerste skeletwacht verscheen in het midden van de jaren 1930.

De stift is aan het bord of de balanspaneel bevestigd.
Dit is een klein stukje metaal dat bevestigd of gelijmd is aan het buitenste uiteinde van de balansveer.

Als onderdelen van horloges vindt u veren van verschillende maten, ontwerpen en functies, zoals bijvoorbeeld vergrendeling en vasthouden van veren.

Met deze functie kunt u de tweede hand stoppen en dus de exacte tijdinstelling in seconden. Dit vereist dat de kroon vrijkomt wanneer de tweede hand op de "12" staat. Nadat de kroon is geduwd, beweegt de tweede hand in beweging.

In vergelijking met een chronograaf, is een klassieke stopwatch hss geen tijdweergave en is het erg makkelijk te gebruiken.
Door op de drukknoppen te drukken, wordt de stopwatch gestart en weer gestopt. Als gevolg van een dergelijk proces kan de tijd tussen het begin en het einde van de meting worden opgenomen en gelezen.

Deze schaal maakt het mogelijk de gemiddelde snelheid te berekenen en wordt voornamelijk gebruikt in sportkleding.
Deze schaal wordt meestal gekalibreerd op een afstand van 1 kilometer of mijl.
De chronograaf wordt begonnen aan het begin van de route, die gemeten en gestopt wordt aan het einde.
Nu wijst de chronograafpijler op het nummer van de tachymeterschaal, waarbij de gemiddelde snelheid waarmee de afstand is gereisd, gelezen kunnen worden.

Deze chronograafschaal wordt gebruikt om afstanden te bepalen. Het principe is gebaseerd op de verschillende snelheden van de voortplanting van geluid en licht.
Zo kan de afstand van een onweersbui bepaald worden door de chronograaf te starten wanneer de bliksem knippert en door het donderweer te stoppen.
De hiervoor bestemde schaal, waarop de afstand dan kan worden gelezen, heet een telemeterschaal.

Stopwatches en chronografen vallen onder deze categorie.
Timers worden gebruikt om kleine tijdsintervallen te meten en weer te geven.

De tourbillon kwam uit de uitvindergeest van niemand anders dan Abraham-Louis Breguet, een topklasse horlogemaker.
Het idee achter deze uitvinding is het tegengaan van de zwaartekragkracht, die het oscillatiesysteem sterk beïnvloedde tijdens mechanische rusteloosheid.
In een tourbillon is het hele ontsnappings- en oscillatiesysteem geïnstalleerd in een soort kooi, die meestal binnen een minuut rond zijn eigen as draait.
Dit resulteert in het annuleren van de zwaartekracht als het horloge in een verticale positie voorkomt.
Als het horloge horizontaal is, heeft de tourbillon geen invloed. De eerste horloge met deze extra functie werd gepresenteerd als onderdeel van een Chronometer wedstrijd.

Een elektronisch geactiveerde tuning vork met een frequentie van 360Hz, die dient als een regelaar.

De term van de tweede, en dus ook de duur ervan is in de loop der jaren meerdere malen veranderd.
Tegenwoordig wordt de duur van een seconde als volgt gedefinieerd:
Een tweede komt overeen met 9,192,631,770 elektromagnetische trillingen in een elektronenschaal van het cesiumatoom. Dit cijfer is in 1967 opgericht.

De tweede hand toont, zoals de naam al aangeeft, de seconden via een grote hand.
Deze functie is in 1597 door Jost Bürgi ontwikkeld en we kunnen er geen horloge voorstellen.

Een aparte aanwijzer op de wijzerplaat die telt en de uren weergeeft nadat de chronograaf is geactiveerd. Met een uurteller worden maximaal 12 uur geteld en wordt nul ingesteld via de nulpunt van de chronograaf.

Er zijn twee soorten horloges met een centrale tweede.
In het geval van de directe veegende tweede ligt het direct in de krachtstroom en in het geval van de indirecte veegende tweede ligt het buiten die stroom.
De veegende tweede is in het midden van de wijzerplaat geplaatst. Om voldoende ruimte te bieden voor horloges met een tweede, wordt de minimale wielas geboord.

Door de elliptische baan van de Aarde om de Zon en de hellende Aarde-as is er een verschil tussen de kortste en langste zonnige dag van het jaar. Dit verschil is 30 minuten en 45 seconden. In het dagelijks leven zouden er veel te veel problemen zijn als we ons zouden oriënteren op de ware zontijd. Om dit te compenseren werd de gemiddelde zonnetijd gedefinieerd, waarbij de duur van de gemiddelde zonnedag 86.400 seconden bedraagt. Deze waarde, die vandaag ook door gewone horloges wordt aangegeven, wordt berekend op basis van de gemiddelde lengte van alle ware zondagen.
De aanschaf van tijdscherm zelf vertegenwoordigt de afwijking van het gemiddelde van de ware zonnertijd.
Deze complicatie werd al in de 17e eeuw uitgevonden, maar wordt nu slechts zelden gebruikt.
Vanuit technisch oogpunt is het respectievelijke verschil tussen de ware en de gemiddelde zonnestijd opgenomen in de omtrek van een niervormige schijf, die een keer per jaar om de as draait.
Om dit op de wijzerplaat te reproduceren is een zeer ingewikkeld en complex mechanisme nodig. Het scant de vergelijking en zendt het door middel van de handen naar het beeldscherm.

Het standaard horloge met handmatige wikkeling bestaat uit 5 tandwielen. Het is een verzameling tandwielen en tandwielen, interactie met elkaar om energie over te dragen en brengt wringkrag van het vat naar de vlucht.

Zelfs Louis Abraham Breguet moest vechten tegen plagiaat met behulp van verborgen geheime handtekeningen.
Het probleem van vervalsingen of replica's is dus niet alleen een probleem van de moderne tijd, maar net zo oud als de horloge kunst zelf.
Hoewel de wereldwijde horlogemakers jaarlijks enorme hoeveelheden uitgeven om de handel in valse horloges te elimineren, te vernietigen en te beperken, is dit gevecht waarschijnlijk niet gewonnen.
Vervalsingen worden steeds nauwkeuriger en meer vergelijkbaar met de originelen, zodat sommige vervalsingen alleen door opgeleide horlogemakers kunnen worden gedetecteerd in verband met een demontage van de beweging.
Alle papierwerk, dooscertificaten en authenticiteitscertificaten worden nu vervalsd.
Dus, bij het kopen van een tweedehands horloge, vertrouw je vertrouwde watchmaker's woord alleen.

Met deze functie wordt elk uur 1-24 direct weergegeven, zodat de uurhand slechts één keer per dag om zijn eigen as draait. Dit moet wennen en maakt het ook moeilijk om de exacte tijd te lezen. Een uitbreiding van deze functie is dat het horloge 2 uur hand heeft. Een van de handen draait om 12 uur en de andere in 24 uur om zijn eigen as.

Een beweging kan een vormbeweging genoemd worden als het niet rond is in zijn basisvorm.
Zij kunnen rond, rechthoekig of baguettevormig zijn. Al deze vormen zijn echter nauwelijks in de moderne wereld vertegenwoordigd.

Een horlogewinder is een mechanisch apparaat dat mechanische horloges windt als ze niet gedragen worden.
De horloge winder simuleert de natuurlijke beweging van een hand. Deze apparaten worden aanbevolen voor horloges met complexe complicaties, aangezien het instellen van een horloge met deze complicaties duur en tijd intensief kan zijn, moet dit stoppen.

De meest bekende waterdichtheidsparameter van 30 meter (3atm / 3bar) is gebaseerd op de DIN 8310.
Een horloge kan "waterdicht" worden verklaard als het bestand is tegen spatten, transpiratie of regen.
Een verdere voorwaarde is dat geen water het horloge bij 1 meter waterdiepte gedurende 30 minuten mag binnendringen.
Als de omschrijving van het horloge 30m, 3 bar of 3atm is, betekent dit dat het horloge onderworpen is aan de bijbehorende testdruk.
Het is echter niet aan te bevelen om met zo'n horloge te duiken of te zwemmen. Een voorwaarde voor dergelijke activiteiten is een schroefbare kroon.

Deze complicatie is erg populair bij zakenmensen die vaak naar vele landen reizen.
Op basis van de Greenwich Mean Time theorie wordt de tijd in elke 15e graad verplaatst door 1 uur per uur.
Duitsland is in 1893 bij dit wereldtijdstelsel aangesproken, dat 24 tijdzones stelt.
Een horloge met wereldwijde indicatie toont op de wijzerplaat precies deze 24 tijdzones, die een extra mechanisme nodig heeft.

De invloed van de zwaartekracht op een mechanisch horloge is van groot belang en mag niet onderschat worden.
Daardoor verschuift het balanscentrum over de tijd, wat op zijn beurt de nauwkeurigheid van het horloge beïnvloedt.
Bijzonder gevoelig hiervoor zijn meestal zakhorloges, die hoofdzakelijk in een verticale positie worden gedragen.
Om dit te vermijden, werd de zogenaamde Tourbillon ontwikkeld, die ook te vinden is in horloges.

Een wijdverspreide formulering over geplogiaerde horloges, die de illusie van de Zwitserse horloge kunst moeten geven, of' Zwitserse gemaakt 'vervangen. Deze formulering kan echter ook gevonden worden op echte horloges die niet in Zwitserland zijn gemaakt, maar hebben nog steeds een Zwitserse beweging of individuele Zwitserse componenten.

De Zwitserse hefboom ontscheping wordt gebruikt voor kleine horloges en wordt onderscheiden door het feit dat de zuigerachtige tanden van het ontsnappingswiel naar buiten steken. Het balanswiel oscilleert vrij na het verlaten van het anker. Er zijn ook Engelse en Glashütte hendel escapements.